Zmiany w podatkach

JPK_V7 od 1 października

Na mocy Tarcz Antykryzysowych do 30 września 2020 r. odroczone zostało wejście w życie przepisów dotyczących nowego raportowania JPK_V7.

Tym samym już od 1 października 2020, wszyscy podatnicy VAT będą musieli stosować nowe schemy, które w praktyce mają połączyć deklaracje VAT i dotychczasową schemę JPK_VAT. 

Nowy JPK będzie wymagać od przedsiębiorców tego by nauczyli się nowego raportowania, w tym uwzględnili w nim szereg nowych znaczników, dotyczących konkretnych rodzajów transakcji czy typów dokumentów – nowa schema przewiduje aż 34 różne znaczniki do oznaczania transakcji sprzedażowych i zakupowych.

Raportowanie TP-R

Podobnie jak w przypadku JPK_V7, tak samo w zakresie TP-R, przepisy Tarcz Antykryzysowych wydłużyły terminy m.in. do złożenia pierwszy raz informacji o cenach transferowych (formularz TPR-C i TPR-P) oraz oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych:

  • do dnia 31 grudnia 2020 r. – w przypadku, gdy termin ten upływa w okresie od dnia 31 marca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r.;
  • o 3 miesiące – w przypadku, gdy termin ten upływa w okresie od 1 października 2020 r. do 31 stycznia 2021 r.

Efektywnie więc, dla podatników, których rok podatkowy skończył się z dniem 31 grudnia 2019 r., termin na złożenie formularza TPR-C upłynie 31 grudnia 2020 r.

W przypadku niezłożenia raportu TP-R lub złożenia go po terminie, czy zaraportowania informacji nieprawdziwych, Kodeks Karny Skarbowy przewiduje karę grzywny do wysokości 720 stawek dziennych.

Podatek u źródła od 31 grudnia 2020

W miejsce obecnie obowiązującego mechanizmu tzw. „WHT relief”, gdzie płatnik sam określa czy dana płatność kwalifikuje się do obniżonej stawki podatku u źródła lub czy jest możliwość jego niepobrania, wprowadzono system „WHT refund”. Zgodnie z nim, zasadą ma być pobranie podatku u źródła według stawki podstawowej (zazwyczaj 19% lub 20%), połączone z możliwością występowania o jego zwrot. System „WHT refund” ma być stosowany w odniesieniu do płatności w zakresie w jakim przekraczają one kwotę 2 milionów złotych rocznie dla danego podatnika (kontrahenta), wypłacanych z tytułów określonych w art. 21 (odsetki, należności licencyjne, tzw. usługi niematerialne), oraz art. 22 ustawy o CIT (dywidendy i płatności o zbliżonym charakterze), niezależnie od zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania czy treści Dyrektyw UE. Polska spółka będzie mogła nie pobrać podatku od takich płatności jedynie w przypadku, gdy jej zarząd podpisze stosowne oświadczenie (pod groźbą surowych kar karno-skarbowych, gdyby oświadczenie było nieprawdziwe) lub spółka uzyska specjalną opinię zabezpieczającą.

Obecne odroczenie obowiązywania przepisów jest już czwartym w CIT (trzech odroczeń doczekał się podatek u źródła w zakresie PIT) od dnia, kiedy nowe przepisy miały zacząć obowiązywać – czyli od 1 stycznia 2019 r. Wiele wskazuje, że to odroczenie może być ostatnie, warto więc ostatni kwartał roku wykorzystać na skrupulatne przejrzenie transakcji i procedur zapewniających bezpieczeństwo w stosowaniu od stycznia 2021 r. preferencji w podatku u źródła.

SLIM VAT od 1 stycznia 2021

Rząd przedstawił projekt ustawy wprowadzający pewne uproszczenia w zakresie rozliczenia VAT (m.in w obszarach fakturowania, eksporcie, kursu walut dla podatku VAT). Zakres zmian ma obejmować takie kwestie jak np. brak obowiązku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta pod pewnymi warunkami, w przypadku korekty in minus, określenie zasad ujmowania faktur korygujących „in plus”, ujednolicenie zasad przeliczania kursu walut czy wydłużenie terminu do odliczenia VAT na bieżąco.

Warto odnotować, że ustawa dotycząca SLIM VAT zawiera również modyfikacje innych instytucji VAT np. w zakresie podzielonej płatności czy zasad wydawania i terminu ważności wiążących interpretacji stawkowych).

Estoński CIT po Polsku od 2021 roku

Ministerstwo Finansów przedstawiło projekt ustawy, zgodnie z którym podatnicy spełniający określone kryteria mogliby korzystać z nowego reżimu podatkowego w wersji pełnej lub częściowej poprzez tzw. specjalny rachunek inwestycyjny. Model pełny (tzw. ryczałt) polegałby na odroczeniu zapłaty CIT do czasu wypłaty zysku, z kolei model częściowy – na możliwości rozpoznania w kosztach podatkowych wydatków o charakterze inwestycyjnym w momencie ich przelania na ten rachunek. Niezależnie od modelu, z nowego systemu będą mogły skorzystać spółki kapitałowe (z o.o. oraz S.A.), które spełniają łącznie następujące warunki:

  • Osiągają maksymalnie 50 mln PLN przychodów rocznie (z kwotą należnego VAT).
  • Udziałowcami spółki są tylko osoby fizyczne.
  • Nie posiadają zaangażowania kapitałowego w innych podmiotach (nie posiadają udziałów, tytułów uczestnictwa lub ogółu praw i obowiązków).
  • Zatrudniają co najmniej 3 pracowników (poza udziałowcami). Warunek nie musi być spełniony przed przystąpieniem do mechanizmu.
  • Osiągają przychody pasywne niższe niż przychody operacyjne.
  • Zwiększą o 15% nakłady inwestycyjne na środki trwałe (ale nie mogą to być m.in. samochody osobowe), gdzie wzrost jest mierzony w okresach dwuletnich.
  • Przygotowują sprawozdania finansowe na podstawie ustawy o rachunkowości oraz Krajowych Standardów Rachunkowości

Nowy mechanizm ma również obniżać poziom łącznego opodatkowania. Wyniesie on 30% w przypadku większych podatników (z możliwością obniżenia do 25% w przypadku poniesienia określonych nakładów inwestycyjnych) oraz 25% u małych podatników (możliwość obniżenia do 20%). Efekt łącznego opodatkowania na poziomie CIT i PIT ma zostać osiągnięty poprzez umożliwienie odliczenia od podatku płaconego na poziomie udziałowca części podatku zapłaconego na poziomie spółki.

Mimo iż niewątpliwie w czasach „pandemicznych” wszelkie rozwiązania stymulujące działalność inwestycyjną podatnicy powinni przyjmować z zadowoleniem, to w tym przypadku wydaje się, że w obecnej formie „estoński CIT” będzie dla wielu z nich trudno dostępny, tym samym jego obecna atrakcyjność jest dość niska.Niezależnie od wyżej opisanych zmian, to na pewno nie koniec tego co czeka nas w podatkach w najbliższym czasie. Prezydent już podpisał bowiem ustawę wprowadzającą tzw. podatek cukrowy, który zacznie obowiązywać od 1.01.2021 r., do końca tego roku obowiązuje również odroczenie poboru tzw. podatku detalicznego – z uwagi jednak na niezakończony spór na poziomie UE o jego zgodność z prawem UE, pytanie czy zacznie on obowiązywać od stycznia 2021 pozostaje nadal otwarte.

źródło: https://www.comarch.pl/erp/blog/5-najwazniejszych-zmian-w-podatkach-w-najblizszym-czasie/